Koncepcja sieci ekologicznej województwa pomorskiego dla potrzeb planowania przestrzennego
Kategoria: Planowanie przestrzenne, Środowisko Przyrodnicze Wydawca: Pomorskie Biuro Planowania Regionalnego Rok wydania: 2014Ochrona korytarzy ekologicznych, stanowiących podstawową składową sieci ekologicznych i rozumianych jako obszary łączności strukturalnej krajobrazu i funkcjonalnej dla migracji gatunków, jest jednym z elementów realizacji polityki rozwoju województwa pomorskiego. Jednocześnie korytarze te stanowią pasma zapewniające łączność przestrzenną cennych przyrodniczo i chronionych obszarów, wzbogacające strukturę krajobrazową i pełniące istotną rolę w utrzymaniu różnorodności biologicznej nie tylko regionu, ale kraju i terytorium Unii Europejskiej. Ochrona struktury ekologicznej, a w niej funkcjonalności korytarzy ekologicznych, mieści się w zakresie działań służących racjonalnemu korzystaniu z zasobów przyrody oraz kształtowaniu środowiska naturalnego, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju.
Korytarze, postrzegane jako element struktury przyrodniczo-krajobrazowej, wpływają na kształt, jakość i funkcjonalność przestrzeni, a zatem mają wpływ na kształtowanie ładu przestrzennego województwa. W związku z tak istotnym ich znaczeniem, szczególną rolę w aspekcie ich kształtowania i ochrony przypisać należy planowaniu regionalnemu, a zwłaszcza jego podstawowemu instrumentowi, jakim jest plan zagospodarowania przestrzennego województwa. Jednocześnie należy podkreślić, że idea zachowania i kształtowania korytarzy ekologicznych, w zasadzie nie posiada żadnego umocowania prawnego w polskich przepisach i nie jest uwzględniana w zakresie planowania przestrzennego. Jedynie we wskazaniach KPZK 2030 wobec obszarów funkcjonalnych, wyznaczanie i kształtowanie korytarzy ekologicznych i sieci ochrony przyrody w planach zagospodarowania przestrzennego województw zostało uznane za ustalenie Koncepcji wiążące dla planów.
„Koncepcja sieci ekologicznej …” identyfikuje obszary wpisujące się w ideę zachowania ciągłości ekologicznej, o której mowa także w Polityce Ekologicznej Państwa, uszczegóławia jej wytyczne i zmienia sposób prezentacji powiązań ekologicznych w stosunku do ustaleń zawartych w Planie zagospodarowania
przestrzennego województwa pomorskiego z 2009 r. W tym zakresie należy podkreślić dwie praktyczne strony opracowania:
– wprowadzenie wyznaczonych korytarzy ekologicznych do Planu zagospodarowania przestrzennego województwa pomorskiego w trakcie jego aktualizacji, jako ustaleń Planu, wraz z określeniem zasad ich zagospodarowania. Konsekwencją tego będzie konieczność uwzględniania ich w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin (art. 9, ust. 2) oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego (art. 20, ust.1);
– stworzenie podstaw do optymalizacji systemu obszarów chronionych w województwie, w tym weryfikacji zasięgu i granic obszarów chronionego krajobrazu, których zadaniem jest m.in. ochrona funkcji korytarzy ekologicznych. Studium pozwoli także na bardziej racjonalne kształtowanie powiązań pomiędzy obszarami chronionymi, zwiększenie i utrzymanie ciągłości i spójności obszarów naturalnych i zmniejszenie presji inwestycyjnej na terenach o szczególnym znaczeniu dla zachowania zasobów przyrodniczych i rekreacyjnych.
Powrót